De Utrechtse Waterleiding Maatschappij had haar pompstation te Soestduinen. In Soestduinen was niet alleen water van goede kwaliteit, er was ook een hoge heuvel waardoor het probleemloos door leidingen aangevoerd kon worden. De Utrechtse Waterleiding Maatschappij is in 1883 het eerste distributiebedrijf voor ‘heidewater’.
De watertoren van IJsselstein-Vreeswijk staat op de grens van van beide plaatsen aan het Jaagpad. In 1911 kwamen daar tegelijk een gemeenschappelijk water- en gasbedrijf. Alleen de watertoren resteert nog en is op een bijzondere wijze met het systeem Dumas opgebouwd.
Watertoren Lauwerhof kwam er pas in 1895. Utrecht aarzelde met de aanleg van waterleiding, ondanks de slechte kwaliteit van het putwater. In 1878 was het zover, maar nog geen watertoren. Het waterleidingbedrijf betrok haar water uit het hoger gelegen Soest. De eerste watertoren kwam 17 jaar later in de binnenstad in de achtertuin van het kantoor en de woning van
In 1903 nam een tiental Woerdenaren het initiatief een waterleiding aan te leggen. Zij vroegen de gemeente in een brief om toestemming. Zij achten de aanleg een dringende ‘eisch des tijds’ met het oog op de volksgezondheid. De gemeente wees dit plan echter af en besloot in 1904 de aanleg zelf te gaan doen.
Stadsverwarming: al in 1923 vond Utrecht een nuttige bestemming voor het koelwater van de elektriciteitscentrale. Het hete water gaat door geïsoleerde buizen naar gebouwen en huizen. Daar voedt het de warmtewisselaars voor de CV en de warmwatervoorziening. Ook de nieuwste wijken van Utrecht zijn er van voorzien. Naast de elektriciteitscentrales zijn de hulpwarmtecentrales daarvan zichtbare bakens.
Dat ook de inwoners van de laaggelegen delen van de provincie Utrecht droge voeten hebben, hebben we te danken aan de gemalen. Aanvankelijk waren dit stoomgemalen, in de periode 1910-1930 werd overgeschakeld op gemalen die liepen op diesel en elektriciteit. Een bescheiden aantal stoomgemalen is bewaard gebleven, maar slechts weinige van die gemalen beschikken nog over de originele machines en
De elektriciteitscentrale van Driebergen mocht na 1922 niet meer werken. In het gebouw kwam een melkfabriek en weer later een wasmachinefabriek. Nu zijn de panden aan de Buntlaan omgebouwd tot woningen.
De Weerdsingel Oostzijde en Wittevrouwensingel in Utrecht worden verbonden met de Vaaltbrug. De locatie markeert het terrein van de vroegere stadsreinigingsdienst die begon in de negentiende eeuw. Het Griftpark ligt er nu en er zijn naast de Vaaltwegbrug nog panden uit deze tijd.