In Utrecht is aan het Merwedekanaal in 2011 de restauratie van sojafabriek Cereol begonnen. De oude gevels van het ‘chateau de industrie’ staan stevig verankerd met een tijdelijke constructie. Het zijn dikke muren waarvan aan de achterzijde de vloeren en daken zijn gesloopt. Er komen multifunctionele accommodaties.
Utrecht, bouw Cereol in 2013 begonnen
In 1908 is de Stichtsche Oliën- en Lijnkoekenfabriek op deze plek met haar productie gestart. Sinds 1973 staat het bedrijf bekend als Cereol. Het fabrieksterrein is in 2002 eigendom geworden van de gemeente. Cereol kreeg van de gemeente een bedrag van 37 miljoen gulden met als voorwaarde om de bedrijfsactiviteiten op de locatie eerder te beëindigen. Daarmee was het afgelopen met de soja-stank in de buurt. De oude fabriek zou gehandhaafd worden en gerestaureerd tot bibliotheek en activiteitencentrum.
Nog voordat Cereol stil werd gelegd, werden de fabrieksgebouwen uit 1908 Rijksmonument. Het gebouw heeft met haar kantelen de aanblik van een ‘chateau de industrie’. Ook het silogebouw is een gemeentelijk monument. De panden stonden leeg van 2002 tot 2008. Het was schrikken in juni 2008. De prachtige Cereolfabriek, ofwel de oude Stichtsche Olie- en Lijnkoeken fabriek, brandde geheel uit. De plannen voor de herontwikkeling van de fabriek moesten aangepast worden.
Na de herbouw is er ruimte voor 5 schoollokalen, een gymzaal, horeca, een bibliotheek, BSO, wijkcentrum Het Wilde Westen en kantoorruimte. Het wijkcentrum is een ontmoetingscentrum voor de buurt. Apart staande woonhuizen en een kantoorvilla bij de fabriek worden later herbestemd. Het uitgestrekte terrein (inclusief een gesloopte blik- en bandenfabriek) wordt ingevuld met herenhuizen en appartementen. De appartementenblokken krijgen een vorm die aansluit op het industrieel verleden van deze plek. De daken krijgen bijvoorbeeld een kenmerkende zaagtandvorm en een appartementenblok wordt rond als een opslagvat. BOEI is betrokken als gespecialiseerd ontwikkelaar voor het industrieel erfgoed.
