De schoorsteen komt terug op het ontspanningsgebouw van Werkspoor in Utrecht. De starthandeling heeft 30 mei plaatsgevonden. En dat was net op tijd. Het jaar 2018 is het Europees jaar van het cultureel erfgoed en in de maand mei was dat voor het industrieel erfgoed in het bijzonder voor fabrieksschoorstenen. Op de valreep van de maand droegen wij er met de
De wijk Parkhaven in Utrecht is jong en nieuw. Aan de huizen is niet af te lezen dat dit gebied een rijke historie kent, een historie die is verbonden met tuinders, veilingen en een fabriek. De fabriek voor de verwerking van groenten en fruit tot conserven- en diepvriesproducten staat er nog, maar haar toekomst is onzeker. Hoe houdt Utrecht de
USINE in actie: in april 2015 zijn we begonnen met het plan tot herstel van een schoorsteen. Een belangrijke bijdrage van de gemeente Utrecht zou pas in 2017 beschikbaar zou komen. Dat gaat er in deze periode om spannen. De schoorsteen stond bij het ontspanningsgebouw van Werkspoor (Vlampijpstraat Utrecht) en is in december 2011 door bouwvalligheid afgevoerd. Het pand is
‘De Klop’ is een in 2007 illegaal gesloopt fabriekspand. Herontwikkeling van industrieel erfgoed vraagt een lange adem. In Utrecht wordt na meer dan 10 jaar wachten het monument herbouwd. Dankzij de aantrekkende woningbouwmarkt kunnen we het pand binnen enkele jaren betreden, daar lijkt het althans op.
De aanleg van de Oosterspoorbaan in 1874 van Hilversum naar Den Bosch moest via Utrecht. De Hollandse Waterlinie met haar forten bleef noodzakelijk voor de verdediging van de stad en dit dwong de spoorbaan tot een tracé tussen de stad en de fortenlinie. In 2017 heeft een stuk van deze spoorbaan in de stad Utrecht een geheel nieuwe functie gekregen.
De Neerlandia fabriek had een voorganger en een opvolger. In 1914 verrees namelijk in de weilanden van Hoograven de N.V. Chemische Fabriek v/h Dr. F.C. Stoop te Jutphaas, de voorganger. Na de neergang van de draadfabriek nam lompen- en metaalhandel Prozee het terrein over. Nu staan er keurige woningen met een tot appartementencomplex omgebouwde fabrieksloods met schoorsteen.
De elektriciteitscentrale PEGUS is niet de eerste in de provincie. Al in de 19e eeuw werd elektriciteit gebruikt voor verlichting en motoren. Het was voor eigen gebruik. In 1922 werd voor de provincie en de stad de elektriciteitsproductie gebundeld in PEGUS. De centrale kwam in Utrecht te staan. Alle lokale producenten verdwenen. De centrales lopen voorop in de energie ontwikkeling.
Watertoren Lauwerhof kwam er pas in 1895. Utrecht aarzelde met de aanleg van waterleiding, ondanks de slechte kwaliteit van het putwater. In 1878 was het zover, maar nog geen watertoren. Het waterleidingbedrijf betrok haar water uit het hoger gelegen Soest. De eerste watertoren kwam 17 jaar later in de binnenstad in de achtertuin van het kantoor en de woning van