Edelsmederij Brom is groot geworden door de emancipatie van de katholieke kerk in de 19e eeuw. Het bedrijf had een toonzaal met gastenontvangst en kantoor op de Drift en een werkplaats met smeltoven op de Keizerstraat. De schoorsteen in de Keizerstraat is nog getuige.
De Rijksmunt in Utrecht staat aan het Merwedekanaal. Het slaan van munten was eeuwenlang een particuliere aangelegenheid. Hoewel de onderneming in 1806 het alleenrecht in Nederland kreeg, is het pas in 1901 een Rijksinrichting geworden. Het Muntbedrijf gaat over enkele jaren verhuizen.
Een machinefabriek aan de Hollandse IJssel in Oudewater specialiseerde zich al vroeg: naar baggervaartuigen en bijbehorende machines. Dat is meer dan 140 jaar later nog steeds haar kracht. Een mooi gelegen industrieel complex in deze stad blijft behouden na jarenlange dreiging van vertrek.
De eerste spoorbrug van Utrecht werd nodig toen in 1843 de tweede spoorlijn van Nederland tussen Amsterdam-Utrecht-Arnhem aangelegd werd. Het Merwedekanaal in Utrecht was breder dan de Keulse Vaart. Op die plek is nu het Amsterdam-Rijnkanaal te vinden. Inmiddels zijn er een spoorbrug uit 1966 en een moderne brug uit 2003: de DEMKA-brug en de Werkspoorbrug.
Een zilverfabriek, Zeist heeft er twee: Sola en Gero. Deze bestek- en zilverfabrieken zorgden op hun hoogtepunt in het industriële verleden voor de werkgelegenheid van 2.000 Zeistenaren. De Amsterdamse edelsmid J.A.A. Gerritsen koos in 1903 als nieuwe vestigingsplaats een oude rijwielfabriek in Zeist van de Evangelische Broedergemeente (Hernhutters). Daaruit ontstonden beide fabrieken.
Utrecht is spoorwegstad sinds 1843 door de komst van de eerste spoorlijn in de stad en sinds 1919 door de samenvoeging van de spoorweg bedrijven tot de NS met als hoofdzetel Utrecht. De vele lijnen die inmiddels een knooppunt van Utrecht maakten, maakten de stad een geschikte locatie voor spoorwerkplaatsen. Van die werkplaatsen staan er nog vele aan de 2e
Douwe Egberts, Utrechtse Walswerken en Metaaldraadlampenfabriek ‘Holland’: het gebouwencomplex van de koffiebrander in Utrecht bestaat uit verschillende gebouwen. Een van die gebouwen was van de zinkpletterij ‘De Utrechtse Walswerken’ erven A.E. Hamburger. De zinkpletterij had tevens een eigen energiecentrale. Sinds 1929 is DE op deze locatie gevestigd, in de boedel van Lampenfabriek ‘Holland’.
De vestiging van de eerste Nederlandse aluminiumfabriek werd om strategische redenen door de overheid gesanctioneerd. In 1938 werd één aanvraag voor een fabriek goedgekeurd: die van de Aluminium wals- en persbedrijven N.V. te Oudenrijn.