In 1903 nam een tiental Woerdenaren het initiatief een waterleiding aan te leggen. Zij vroegen de gemeente in een brief om toestemming. Zij achten de aanleg een dringende ‘eisch des tijds’ met het oog op de volksgezondheid. De gemeente wees dit plan echter af en besloot in 1904 de aanleg zelf te gaan doen.
De Utrechtse Waterleiding Maatschappij had haar pompstation te Soestduinen. In Soestduinen was niet alleen water van goede kwaliteit, er was ook een hoge heuvel waardoor het probleemloos door leidingen aangevoerd kon worden. De Utrechtse Waterleiding Maatschappij is in 1883 het eerste distributiebedrijf voor ‘heidewater’.
De watertoren van IJsselstein-Vreeswijk kwam op de grens te staan. In 1908 was de drinkwatervoorziening en de straatverlichting in IJsselstein van geringe kwaliteit. Petroleum was nog de belangrijkste brandstof. Mogelijk mede door deze late ontwikkeling kwamen het water- en later ook het gasbedrijf van IJsselstein en Vreeswijk op gezamenlijke grond. De watertoren is op een bijzondere wijze gebouwd.
Het waterbedrijf van Doorn is van alle waterleidingbedrijven in het land het langst in particuliere handen gebleven. Visser & Smit uit Papendrecht verkocht haar systeem ook in Doorn, vooral door haar initiatief. Pas in 2011 werd waterleidingbedrijf Doorn onderdeel van Vitens.
De Bethunepolder heeft een bijzondere geschiedenis. Ze is genoemd naar markies De Bethune uit België. Bethune wilde een door vervening ontstaan meer bij Maarssen in 1850 droogleggen. Dat lukte aanvankelijk niet! Pas rond 1930 kwam er een eigenaar die dat goed ging doen, maar om een heel andere reden: het waterleidingbedrijf van Amsterdam.