In 1903 nam een tiental Woerdenaren het initiatief een waterleiding aan te leggen. Zij vroegen de gemeente in een brief om toestemming. Zij achten de aanleg een dringende ‘eisch des tijds’ met het oog op de volksgezondheid. De gemeente wees dit plan echter af en besloot in 1904 de aanleg zelf te gaan doen.
De elektriciteitscentrale PEGUS is niet de eerste in de provincie. Al in de 19e eeuw werd elektriciteit gebruikt voor verlichting en motoren. Het was voor eigen gebruik. In 1922 werd voor de provincie en de stad de elektriciteitsproductie gebundeld in PEGUS. De centrale kwam in Utrecht te staan. Alle lokale producenten verdwenen. De centrales lopen voorop in de energie ontwikkeling.
Watertoren Lauwerhof kwam er pas laat in de 19e eeuw. Utrecht aarzelde met de aanleg van waterleiding, ondanks de slechte kwaliteit van het putwater. In 1878 was het zover, maar nog geen watertoren. Het waterleidingbedrijf betrok haar water uit het hoger gelegen Soest. De eerste watertoren kwam pas in 1895 en kwam in de binnenstad in de achtertuin van het
Over de Kruisvaart staat sinds jaar en dag een vervallen hefbrug in een parkje in de Dichterswijk. Utrechter en bouwkundige Sanne Bischoff heeft plannen met deze brug. Dit plan is opnieuw actueel nu de ontwikkeling van de Kruisvaartkade is begonnen.
Documentaire ‘Gebruikte Stenen’ is een vierdelige televisieserie over het industrieel erfgoed in de provincie Utrecht. Elk deel van 20 minuten belicht vanuit een andere invalshoek de historie, ook met gebouwen die nog steeds een industriële functie hebben. De uitzendingen zijn met de links op deze pagina te zien. Er zijn vier delen met elk een thema.
De gemeente Amersfoort heeft onlangs een zestal panden op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. Daar heeft het college op 4 oktober toe besloten. De zes panden hebben allen een industrieel verleden, ofwel hebben een bedrijfsmatige functie gehad. Het gaat om een kantoor, een ketelhuis met schoorsteen en spoorwachterswoningen.
Het fabriekscomplex van Warner Jenkinson is verkocht. Het industrieel erfgoed ligt aan de Eem en is al jaren tijdelijk in gebruik. De tijdelijke gebruikers hebben ook een goed plan gemaakt voor behoud en herbestemming van de gebouwen. Ze hadden de door Amersfoort gewenste koopsom verzameld, dat was allemaal niet genoeg.
Het project Ruimte voor de Rivier heeft het eiland Ossenwaard nog geïsoleerder gemaakt. Dat heeft op zich niet te maken met het verdere verval van de steenfabriek. Het verval veroorzaakte wel de sloop van de kapconstructie boven de oven.