Utrecht stond bekend om haar hoogwaardige faience- en tegelfabrieken. Baksteen- en dakpanfabrieken waren er ook. Tegels werden muursteentjes genoemd. Deze muursteentjes werden voor decoratieve doeleinden gebruikt. Van tegel- en faiencefabriek Ravesteyn-Westraven is het gebouw uit 1904 bewaard gebleven.
Aan de Eem in Amersfoort stond de industrie van de stad. Ooit begon er een wasserij, vervolgens heeft dit gebouwencomplex diverse bestemmingen gehad. Een landhuis werd herbestemd als blekerij, vervolgens zeepfabriek en werd gesloten als fabriek van lijmen. Hoe een lelijk eendje tot een mooie zwaan aan het water uitgroeide.
Utrecht is spoorwegstad sinds 1843 door de komst van de eerste spoorlijn in de stad en sinds 1919 door de samenvoeging van de spoorweg bedrijven tot de NS met als hoofdzetel Utrecht. De vele lijnen die inmiddels een knooppunt van Utrecht maakten, maakten de stad een geschikte locatie voor spoorwerkplaatsen. Van die werkplaatsen staan er nog vele aan de 2e
De in 1948 gebouwde visrokerij van Jan Muijs was een krachtig symbool van de historie van deze vissersplaats. USINE heeft zich ingespannen om dit gebouw een nieuwe bestemming met behoud te geven. Het pand met de bedrijfswoning is in 2010 gesloopt.
In het hart van Achterveld langs de Hessenweg stonden de gebouwen van de Coöperatieve Landbouwvereniging Achterveld: een historisch waardevol complex van een graanmaalderij met silogebouw, weegbrug en weegbrughuisje. Alleen de laatste is in 2013 niet gesloopt.