Moderne stuwen en sluizen in Hagestein en Amerongen maakten de Lek ook in de zomer bevaarbaar. De realisatie van het Amsterdam-Rijnkanaal in 1952 maakte de noodzaak ervan alleen maar duidelijker. Voor de doorvaart over de Lek moest het jaar rond het waterpeil beheerst worden. Met omvangrijke stuwen en sluizen is dit tussen 1957 en 1972 gerealiseerd.
Het Oosterspoorwegstation is geopend in 1873. Mede door de ligging nabij Soestdijk heeft het een voorname uitstraling met veel decoratief houtwerk. Het is het enige station in Nederland met een buitentrap en balkon. En meer, het moest voldoen aan de eisen van Prins Hendrik met een Koninklijke wachtkamer.
Magazijnen voor tuingereedschappen en werkplaats: in 1899 opende de firma Blass en Groenewegen en Zoon deze nieuwe zaak op de Holle Bilt. Naast een kwekerij hadden ze nu ook een handel in tuinbouwwerktuigen. De gebouwen zijn in een in neo-renaissancestijl ontworpen. Het pand is een gemeentelijk monument.
Edelsmederij Brom is groot geworden door de emancipatie van de katholieke kerk in de 19e eeuw. Het bedrijf had een toonzaal met gastenontvangst en kantoor aan de Drift en een werkplaats met smeltoven aan de Keizerstraat. De schoorsteen in de Keizerstraat is nog getuige.
Pakhuis d’ Eersteling aan de Eem. In de handel van het graan voor het bakkersmeel, de grutterswaren voor de keuken en de olie- en veevoederproductie kwamen buiten de Koppelpoort in de 19e eeuw de eerste fabrieken. In 1870 vestigde zich daar de Firma J. van Vollenhoven. D’ Eersteling is daar als enige pakhuis van overgebleven.
Stadsverwarming: al in 1923 vond Utrecht een nuttige bestemming voor het koelwater van de elektriciteitscentrale. Het hete water gaat door geïsoleerde buizen naar gebouwen en huizen. Daar voedt het de warmtewisselaars voor de CV en de warmwatervoorziening. Ook de nieuwste wijken van Utrecht zijn er van voorzien. Naast de elektriciteitscentrales zijn de hulpwarmtecentrales daarvan zichtbare bakens.
De Rijksmunt in Utrecht staat aan het Merwedekanaal. Het slaan van munten was eeuwenlang een particuliere aangelegenheid. Hoewel de onderneming in 1806 het alleenrecht in Nederland kreeg, is het pas in 1901 een Rijksinrichting geworden. Het Muntbedrijf gaat over enkele jaren verhuizen.
Een kaaspakhuis in Woerden? Er zijn er vele. In de veenweidegebieden waren van oudsher veel zelfkazende boeren gevestigd. De export van hun kazen werd vooral een succes door de kaashandelaren. Zij weten wat hun afnemers op prijs stellen en bewaren de kazen lang genoeg voor een verfijnde smaak. Woerden werd een centrum in deze kaashandel.