De bijzondere bedrijfstak van edelsmeden kwam in de provincie Utrecht rond 1900 tot industriële wasdom. De moderne bedrijfsvorm NV maakte het mogelijk dat kleine Utrechtse familiebedrijfjes in de fijn metaal uitgroeiden tot grote spelers, van instrumentmakers tot tafelzilver. Maar zoals voor wel meer industrieën geldt, is het ook hier goed zoeken naar sporen die aan dat verleden doen herinneren.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam de industrie met haar schoorstenen aarzelend op gang, maar daarna ging het plots hard met eerst het herstel én toen de groei. De Wederopbouw (1945-1965) ging de provincie Utrecht niet voorbij en leidde onder meer tot de komst van Philips, de hoogste constructie van Nederland en nieuwe schoorstenen.
Steenfabrieken horen in de uiterwaarden: daar is de grondstof klei te vinden. Het heeft een belangrijk nadeel: het gebied loopt elk jaar onder water. Steenfabriek Timmermans te Elst vernieuwde de fabriek op steeds hogere terpen, dan kon het hele jaar doorgewerkt worden. Dat bleek voor behoud van de fabriek funest: Rijkswaterstaat heeft het terrein verlaagd voor het programma ‘Ruimte voor
Boekhoven–Bosch in de Utrechtse binnenstad was een vroeg voorbeeld van herbestemd industrieel erfgoed in Nederland. Een deel van de voormalige drukkerij werd in 1975 tot wooneenheden verbouwd. Toch was in 2015 een nieuwe en ingrijpender renovatie nodig.
Het pand werd in 1931 gebouwd voor de radiodistributie in de Menno van Coehoornstraat te Utrecht. Het zou in 2007 al gesloopt worden. In 2014 is het pand uitgebreid tot woning en is het een mooi voorbeeld van herbestemming geworden.
Het voormalige pakhuis aan de Oudenoord (voorheen Westerdijk 1) is een van de laatste herinneringen aan de industriële activiteiten aan de Bemuurde Weerd. Het pand is in 1895 gebouwd als graanpakhuis voor de firma wed. P.E. Pompe. Het is een bijzonder pand, zo blijkt uit onderzoek van de afdeling erfgoed van de Gemeente Utrecht. Sinds 2014 is er een AH
De elektriciteitscentrale van Driebergen mocht na 1922 niet meer werken. In het gebouw kwam een melkfabriek en weer later een wasmachinefabriek. Nu zijn de panden aan de Buntlaan omgebouwd tot woningen.
Van Trip is weinig bewaard gebleven. Maar achter een eenvoudige bouwwerk kan een rijke geschiedenis verscholen liggen. Bij de oude cementloods van De Erven H. Trip is dat het geval. Het transportbedrijf ontwikkelde zich tot internationaal bedrijf voor steenkolen, natuursteen, kalksteen en de daaruit voortkomende bouwmaterialen.